Ο ποταμός Λούρος πηγάζει από το όρος Τόμαρος (ή Ολύτσικα, υψόμετρο 1976m) κοντά στην περιοχή του Μαντείου της Δωδώνης, του Νομού Ιωαννίνων.Επίσης δέχεται τροφοδοτικούς παραπόταμους από την περιοχή του χωριού Βαρυάδες του Ν.Ιωαννίνων. Ακολούθως ρέει πορευόμενος παραπλεύρως της Εθνικής οδού Πρέβεζας Ιωαννίνων, περνάει από τα χωριά Βούλιστα, Παναγιά, Κλεισούρα, και μετά το χωριό Κερασώνα τα νερά του εγκλωβίζονται από το Τεχνητό Υδροηλεκτρικό Φράγμα της ΔΕΗ Λούρου, ύψους 25m και πλάτους 70m. Ένα τμήμα των υδάτων του Λούρου, διοχετεύεται με σήραγγα ανατολικά μέσα από λόφο (κατασκευή: 1963), και ξαναπέφτει στο κεντρικό τμήμα του ποταμού, λίγο πρίν το χωριό Αγιος Γεώργιος. Στο χωριό Αγιος Γεώργιος υπάρχουν οι «πηγές του Λούρου» από τις οποίες υδρεύεται η Αρτα, η Πρέβεζα και η Λευκάδα. Επίσης κοντά στο χωριό Αγιος Γεώργιος είναι κατασκευασμένο το γιγαντιαίο για την εποχή του Υδραγωγείο Λούρου, που κατασκευάσθηκε μετά το 31 π.Χ. με εντολή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αυγούστου Οκτάβιου, με το οποίο υδρεύετο τότε η Νικόπολις (πληθυσμός : 300.000 άτομα). Τα νερά του Λούρου τότε μέσω του Υδραγωγείου κατευθύνονταν απέναντι (δεξιά της Εθνικής οδού, προς Πρέβεζα), και μέσω σήραγγας στο βουνό (χιλιάδες δούλοι εργάσθηκαν για τη διάνοιξή της) προς το νότο. Κοντά στο σημερινό χωριό Αρχάγγελος του Νομού Πρέβεζας υπάρχει και δεύτερο υπόλλειμα μικρού ρωμαϊκού υδραγωγείου. Μετά το φράγμα της ΔΕΗ τα νερά του Λούρου, ορμητικά πλέον λόγω του εμπλουτισμού τους από πολλές πηγές της περιοχής Αγίου Γεωργίου, πορεύονται πλησίον του χωριού Παντάνασσα του Νομού Αρτας. Απέναντι από την Παντάνασσα, βρίσκεται η ελβετικής ομορφιάς λίμνη του Ζηρού. Η πορεία του ποταμού στη συνέχεια συγκλίνει προς την κοινότητα Νέας Κερασούντος και περνά δίπλα στο μεσαιωνικό «Κάστρο των Ρωγών». Πιο κάτω, επίσης ο Λούρος δέχεται παραπόταμο από τους λόφους του Βαλαωρίτη (χωριά Σφηνωτό, κλπ). Στην πορεία αυτού του παραπόταμου προς το Λούρο, βρίσκεται το αποκαλούμενο «αισθητικό αλσύλιο» και η «μονή του Αγίου Βαρνάβα» το οποίο έχει αναπλασθεί με κονδύλια του ευρωπαϊκού προγράμματος Leader I. Στη συνέχεια ο ποταμός διέρχεται από ελώδη περιοχή πού εύκολα πλημυρίζει και ονομάζεται βάλτος του Λούρου, μεταξύ των χωριών Πέτρα και Στρογγυλή, ανατολικά και Στεφάνη δυτικά, παρά την λιμνοθάλασσα της Ροδιάς. Στη συνέχεια περνάει από τον κάμπο των κοινοτήτων Νέα Σαμψούς, Nέα Σινώπη. Τελικά μετά από ένα εύκολο και πλωτό τμήμα στον κάμπο των Φλάμπουρων, ο ποταμός εκβάλλει στο Μιχαλίτσι, στον όρμο Σαλαώρας, του Αμβρακικού Κόλπου. Παλαιότερα (1912) όλος ο Λούρος ποταμός από τις εκβολές του έως τη Φιλιππιάδα ήταν πλωτός και μάλιστα υπάρχουν φωτογραφίες βαρκών πού μεταφέρουν πολεμοφόδια κατά τον πόλεμο απελευθέρωσης της Ηπείρου από τους Οθωμανούς (λεύκωμα Νίκου Καράμπελα, έκδοση 1996). Ατυχώς ο Λούρος αποτελεί πρότυπο λίαν ρυπασμένου ποταμού και αυτό αποτελεί αντικίνητρο για ανάπτυξη των αθλημάτων Rafting και Kayak. Κείμενο του Χαράλαμπου Γκούβα από το βιβλίο του “Ο υδάτινος κόσμος της Πρέβεζας”

O ποταμός Αχέροντας πηγάζει από τα ορεινά του Νομού Ιωαννίνων. Επειτα από διαδρομή 64 χιλιομέτρων, εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός πλήθους οικοσυστημάτων που φιλοξενούν και συντηρούν πολλά είδη φυτών και ζώων.Ο ποταμός διασχίζει την κοιλάδα που σχηματίζεται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους της δυτικής Ηπείρου και κοντά στο Δημοτικό Διαμέρισμα Τρίκαστρο και περνά από ένα στενό και επιβλητικό φαράγγι που σχηματίζουν τα βουνά της Παραμυθιάς και του Σουλίου. Η περιοχή αυτή ονομάζεται “Στενά του Αχέροντα”, είναι εξαιρετικής ομορφιάς και παρουσιάζει σημαντικό οικολογικό ενδιαφέρον. Το έντονο ανάγλυφο της περιοχής των Στενών του Αχέροντα, η τραχύτητα των γύρω βουνών, η πλούσια βλάστηση και τα καθαρά και ορμητικά νερά του ποταμού, συνθέτουν ένα τοπίο ιδιαίτερης ομορφιάς. Σε αρκετά τμήματα του ποταμού, εκεί που η ροή του είναι ομαλή, σχηματίζονται νερόλακκοι και μικρές λιμνούλες, τόποι ιδανικοί για τη διαβίωση πολλών αμφιβίων και ψαριών. Σε άλλες πλευρές, ο ποταμός κυλά ορμητικά μέσα από κατακόρυφους και ψηλούς βράχους (αρκετές φορές το ύψος τους ξεπερνά τα 100 μέτρα, ενώ το πλάτος του ποταμού στα σημεία αυτά φτάνει τα δύο μέτρα). Σε μερικά πάλι σημεία, η επιφανειακή ροή του νερού είναι μικρότερη, κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο Ομηρος περιγράφει τις εκβολές του Αχέροντα ως “…ένα ακρογιάλι μικρό, με γύρω φουντωτά της Περσεφόνης δάση, όλο από λεύκες λυγερές και ιτιές καρποτινάχτρες”. Η περιγραφή αυτή της περιοχής παρουσιάζει ομοιότητα με τη σημερινή εικόνα του όρμου της Αμμουδιάς. Ωστόσο, ο όρμος πρέπει να ήταν πολύ πιο βαθύς, καθώς τα φερτά υλικά που μεταφέρει ο Αχέροντας επί χιλιάδες χρόνια, έχουν επεκτείνει την πεδιάδα προς τη θάλασσα. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η πεδιάδα του Αχέροντα ήταν ο τόπος όπου κατοικούσαν οι ψυχές των νεκρών. Ο ποταμός αποτελούσε το δρόμο μέσω του οποίου ο Χάροντας οδηγούσε τις ψυχές στη Λίμνη Αχερουσία, στα έγκατα της οποίας βρισκόταν το βασίλειο του Αδη. Για το λόγο αυτό, ιδρύθηκε στη βορειοανατολική όχθη της Αχερουσίας λίμνης, πάνω από μια σπηλιά στη συμβολή των ποταμών Αχέροντα και Κοκυτού, ο σπουδαιότερος χώρος λατρείας των θεών του Κάτω Κόσμου και επικοινωνίας με τις ψυχές των νεκρών, το Νεκρομαντείο του Αχέροντα. Στο χώρο αυτό, οι επισκέπτες, αφού υποβάλλονταν σε πολυήμερη προετοιμασία που περιελάμβανε πλήρη απομόνωση και ειδική διατροφή, οδηγούνταν στις υπόγειες αίθουσες του Νεκρομαντείου, όπου επικοινωνούσαν με τα πνεύματα των αγαπημένων τους νεκρών που προφήτευαν το μέλλον. Η περιοχή αποτελούσε σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών, αλλά η ευημερία αυτή έμελλε να τελειώσει το 167 π.Χ., όταν ο Ρωμαίος Αιμίλιος Παύλος κατέστρεψε ολοσχερώς όλες τις πόλεις της Ηπείρου και πήρε μαζί του περισσότερους από 150.000 αιχμαλώτους. Στο πέρασμα των xρόνων από τότε, οι διαδοχικοί κατακτητές, οι συνεχείς πολεμικές συγκρούσεις και οι ληστρικές επιδρομές οδήγησαν σε μαρασμό για μεγάλο χρονικό διάστημα την ευρύτερη περιοχή του Αχέροντα, όπως και όλη την Ηπειρο.

Η Λίμνη Ζηρού βρίσκεται 2 χιλιόμετρα δυτικά της εθνικής οδού Φιλιππιάδας Ιωαννίνων απέναντι από την κοινότητα Παντάνασσας Άρτας. Το όνομά της έχει Σλαβική προέλευση (Ozero = λίμνη στα Ρωσσικά).  Στις όχθες της Λίμνης Ζηρού κατασκευάσθηκαν κτίσματα καλαίσθητα και αρμονικά δεμένα με το περιβάλλον την περίοδο 1950-1955. Σκοπός τους ήταν να αποτελέσουν μια Παιδούπολη («Παιδούπολη του Ζηρού») με αντικείμενο την περίθαλψη των ορφανών παιδιών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, με πρωτοβουλία της τότε Βασίλισσας Φρειδερίκης. Η Λίμνη του Ζηρού, είναι ένα σημαντικό αξιοθέατο-φυσική καλλονή που είναι σχετικά άγνωστο στο κοινό, γιατί δεν υπάρχει στους τουριστικούς χάρτες, με κλίμακα κάτω τού 1:300.000. Τα κτίσματα της Ζηρόπολης σχεδιάσθηκαν από Αυστριακούς αρχιτέκτονες τό 1955. Η διάμετρος της λίμνης είναι περίπου 1000m και πλάτους 500m. Εχει σχήμα ελλειπτικό. Το μέγιστο βάθος της είναι άνω των 25 μέτρων. Η Ζηρόπολη μέχρι τό 1965, οπότε σχεδόν καταστράφηκε από σεισμό απετέλεσε ένα σημαντικό εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και οικονομικό πυρήνα της περιοχής. Σπόρ στη λίμνη Ζηρού λίμνη Ζηρού ουδέποτε είχε χρησιμοποιηθεί για αθλήματα πλήν της παράνομης αλιείας κέφαλου και της παράνομης κολύμβησης, η οποία τελικά κατέληξε σε απαγορευμένο καρπό λόγω του πνιγμού αρκετών νεαρών τη μεταπολεμική περίοδο που κολυμπούσαν χωρίς σωσίβιο σε γλυκά νερά. Σήμερα αυτό είναι είναι αδιανόητο και όλες οι υδάτινες δραστηριότητες γίνονται με σωσίβιο γιλέκο. Η φήμη ότι δήθεν υπάρχουν «ρουφήχτρες» με στρόβιλο πού ρουφά τους κολυμβητές δεν ευσταθεί, και αποτελεί μύθο. Το 1992 η Λίμνη Ζηρού με τις εγκαταστάσεις της Ζηρόπολης χρησιμοποιήθηκε από τη Νομαρχία Πρέβεζας γιά τήν στέγαση των Αλβανών και Βόρειο Ηπειρωτών οικονομικών προσφύγων. Το 1994-1995 χρησιμοποιήθηκε γιά αγώνες σκί, από τον Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων, αλλά μετά από διαμαρτυρίες της «Περιβαλλοντολογικής Εταιρείας Πρέβεζας» αυτό σταμάτησε, γιατί ρύπαιναν με πετραιλαιοειδή τα νερά και με το θόρυβο των μηχανών τα πουλιά του περικείμενου δάσους. Στις 25 Μαΐου 1997 για πρώτη φορά, έγινε κυκλική διάπλευση της λίμνης με κωπήλατο σουηδικό Canoe Inkas και πλήρης φωτογράφηση σε Slides των παραλίμνιων ακτών από τον Χαρ.Γκούβα και τον Γρ.Κατσίλη. Τον Ιούνιο 1998 η Νομαρχία Πρέβεζας ανακοίνωσε ότι θα απορροφηθούν ειδικά κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ανάπλαση και ανάπτυξη οικολογικού τουρισμού στην περιοχή της λίμνης Ζηρού. Κείμενο του Χαράλαμπου Γκούβα από το βιβλίο του “Ο υδάτινος κόσμος της Πρέβεζας”